Gerçekçilik, 19. yüzyılda Avrupa'da ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Önceki dönemde popüler olan idealize edilmiş ve romantikleştirilmiş tabiat ve insan tasvirlerine karşı bir tepkiydi. Realist sanatçılar dünyayı olduğu şeklinde, kusurlarıyla beraber tasvir etmeye çalıştılar. Basit insanların günlük yaşamlarını yakalamakla ilgileniyorlardı ve çoğu zaman kendi topluluklarından görüntüler çiziyorlardı.
Sanatta gerçekçiliğin birtakım temel özellikleri şunlardır:
- Günlük sahneleri tasvir etmeye odaklanma
- İnsan figürünün realist bir tasviri
- Sönük renklerin ve naturel ışığın kullanması
- Nesnelerin detaylı ve doğru bir temsili
En meşhur realist sanatçılar içinde Gustave Courbet, Édouard Manet ve Camille Pissarro yer alır. Eserleri çağdaş sanat üstünde derin bir tesir bırakmıştır ve dünya çapındaki sanatseverler tarafınca beğenilmeye devam etmektedir.
Gerçekçilik, dünyanın realist ve dürüst bir tasvirini sunmuş olduğu için kıymetli bir sanat akımıdır. Bizlere güzelliğin basit olanda bulunabileceğini ve hayatımızdaki günlük anları takdir etmenin mühim bulunduğunu hatırlatır.
Sanatta gerçekçilik hakkındaki daha çok informasyon edinmek için birtakım ek kaynaklar şunlardır:
| Hususiyet | Tarif |
|---|---|
| Sanat | İnsanın yaratıcı becerisinin ve hayal gücünün, çoğu zaman fotoğraf yahut heykel şeklinde görsel bir halde ifadesi yahut uygulanması, evvela güzelliği yahut romantik gücü sebebiyle takdir edilen eserler ortaya çıkarır. |
| Günlük hayat | Bir insanoğlunun hayatındaki olayların yahut faaliyetlerin olağan rutini. |
| Gerçekçilik | Reel dünyadaki şeylerin idealleştirilmeden ve abartılmadan olduğu şeklinde yansıtılması. |
| Sahne | Bir görünüm yahut şehrin bilhassa muayyen bir kısmı olan bir manzara yahut görüş açısı. |
| Sanat eseri | İnsanın yaratıcı faaliyetinin ürünü, bilhassa güzel duyu kıymeti olan. |
II. Sanatta Gerçekçilik Nelerdir?
Gerçekçilik, 19. yüzyılda Avrupa'da ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Günlük sahneleri ve nesneleri realist bir halde tasvir etmeye odaklanmasıyla karakterize edilir. Realist sanatçılar dünyayı olduğu şeklinde, idealleştirme yahut romantikleştirme olmadan tasvir etmeye çalıştılar.
Gerçekçilik, o dönemin hakim olan ve çoğu zaman romantikleştirilen yahut idealize edilen sanat içerikli stillerine karşı bir tepkiydi. Realist sanatçılar, dünyayı olduğu şeklinde, kusurlarıyla beraber tasvir etmenin mühim olduğuna inanıyorlardı. Günlük yaşamın mücadelelerini ve zorluklarını, ek olarak güzelliği ve neşeyi imlemek istiyorlardı.
Gerçekçilik, sanat tarihinde mühim bir dönüm noktasıydı. Çağdaş sanatın gelişimine zemin hazırladı ve tesiri bugün hala sanatta görülebiliyor.
III. Sanatta Gerçekçilik
Gerçekçilik, 19. yüzyılda baskın Neoklasik tarzın algılanan yapaylığına ve idealizmine cevap olarak ortaya çıkan bir sanat hareketidir. Realist sanatçılar dünyayı olduğu şeklinde, idealleştirme yahut süsleme olmadan tasvir etmeye çalıştılar. Çoğu zaman işçi sınıfının hayatlarını tasvir ederek günlük sahnelere ve mevzulara odaklandılar.
Realist sanatın en erken örneklerinden bazıları Fransız ressam Gustave Courbet'nin eserlerinde bulunabilir. Courbet'nin resimleri, örnek olarak Taş Kıranlar (1849) ve Ornans'taki Cenaze (1850), basit insanların günlük hayatlarını tasvir eder. Courbet'nin eseri o dönemde tartışmalıydı, sadece gerçekçiliğin mühim bir sanat hareketi olarak yerleşmesine destek oldu.
Öteki mühim realist ressamlar içinde Honoré Daumier, Jean-François Ulus ve Édouard Manet yer alır. Daumier'in Paris hayatını hicivli resimleri, Ulus'in kırsal hayatı tasvirleri ve Manet'nin çağdaş hayatı devrim yaratan portreleri, gerçekçiliğin bir sanat hareketi olarak gelişmesine katkıda bulunmuştur.
Gerçekçilik, 19. asır süresince ve 20. yüzyılda mühim bir sanat hareketi olmaya devam etti. ABD Birleşik Devletleri'nde Thomas Eakins ve Winslow Homer şeklinde realist ressamlar, Amerikan manzaralarını ve basit Amerikalıların hayatlarını resmettiler. Avrupa'da Édouard Vuillard ve Pierre Bonnard şeklinde realist ressamlar, orta ve üst sınıfların günlük hayatlarını araştırdılar.
Gerçekçilik, çağdaş sanat üstünde derin bir tesir yaratmıştır. Dünyayı olduğu şeklinde tasvir etme geleneği, ressamlardan fotoğrafçılara ve film yapımcılarına kadar her türden sanatçı tarafınca benimsenmiştir. Gerçekçilik, günümüzde de mühim bir sanat hareketi olmaya devam etmektedir ve tesiri modern sanatın her biçiminde görülebilir.
IV. Sanatta Değişik Gerçekçilik Türleri
Sanatta birçok değişik gerçekçilik türü vardır ve her birinin kendine has özellikleri vardır. En yaygın gerçekçilik türlerinden bazıları şunlardır:
- Saf gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, dünyanın bayağı ve yalın tasviriyle karakterize edilir. Naif gerçekçiler, eserlerini yaratmak için çoğunlukla çocuksu yahut ilkel teknikler kullanırlar ve tipik olarak günlük sahneleri yahut nesneleri tasvir etmeye odaklanırlar.
- Esrarengiz gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, realist ve fantastik unsurların harmanlanmasıyla karakterize edilir. Esrarengiz gerçekçiler çoğu zaman basit sahneleri yahut nesneleri rüya benzeri yahut gerçeküstü bir halde tasvir ederek bir merak ve gizem duygusu yaratırlar.
- Toplumsal gerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, sosyal sorunları ve adaletsizlikleri tasvir etmeye odaklanmasıyla karakterize edilir. Sosyal gerçekçiler, çalışmalarını çoğu zaman bu sorunlara ait farkındalığı çoğaltmak ve değişimi korumak için çaba sarfetmek için kullanırlar.
- Fotogerçekçilik: Bu tür gerçekçilik, reel dünyanın son aşama doğru bir halde tasvir edilmesiyle karakterize edilir. Fotogerçekçiler çoğu zaman emekleri için referans materyali olarak fotoğrafları kullanırlar ve fotoğraflardan ayırt edilemeyen sahneler yaratmaya çalışırlar.
Bunlar sanattaki birçok değişik gerçekçilik türünden yalnız birkaçıdır. Her gerçekçilik türünün kendine has kuvvetli ve cılız yönleri vardır ve hangi gerçekçilik türünün kendi emekleri için en müsait olduğuna karar vermek bireysel sanatçıya kalmıştır.
V. Sanatta Gerçekçiliğin Özellikleri
Gerçekçilik, reel dünyayı nesnel ve doğru bir halde tasvir etmeyi amaçlayan bir sanat tarzıdır. Realist sanatçılar, hem mevzu bununla beraber icraat açısından gerçeğe müsait sanat eserleri yaratmaya çalışırlar.
Sanatta gerçekçiliği tanımlayan bir takım temel hususiyet vardır. Bunlar şunları ihtiva eder:
- Günlük sahneleri ve nesneleri tasvir etmeye odaklanıyoruz.
- Doğru ve detaylı bir sunumun kullanması.
- İdealleştirme yahut romantikleştirmenin eksikliği.
- Bir hikayenin reel özünü yakalamaya odaklanmak.
Realist sanatçılar, istedikleri etkiyi elde etmek için çoğunlukla muhtelif teknikler kullanırlar. Bu teknikler şunları içerebilir:
- Mevzunun direkt gözlemlenmesi.
- Fotoğrafik görüntülerin referans materyali olarak kullanılması.
- Nesnelerin doğru temsillerini kurmak için ilmi prensiplerin kullanılması.
Gerçekçilik, oldukça muhtelif sanat eserleri üreten muhtelif ve gelişen bir sanat hareketidir. En meşhur realist sanatçılar içinde Gustave Courbet, Édouard Manet ve Claude Monet yer alır.
Gerçekçilik, çağdaş sanat üstünde mühim bir etkiye haiz olmuştur ve ilkelerini birçok modern sanatçının eserlerinde görmek mümkündür.
VI. Meşhur Realist Sanatçılar
En meşhur realist sanatçılardan bazıları şunlardır:
- Gustave Courbet
- Camille Corot
- Jean-François Ulus
- Édouard Manet
- Berthe Morisot
- Edgar Degas
- Mary Cassat
- Vincent van Gogh
- Paul Cezanne
- Henri Matisse
Bu sanatçılar günlük hayatın realist tasvirleriyle tanınırlar, çoğu zaman kırsaldan, şehirden yahut evden görüntüler tasvir ederler. Emekleri çoğu zaman ayrıntılara dikkat etmeleri, fer ve gölgenin doğru temsili ve nefes renklerin kullanımıyla karakterize edilir.
VII. Sanatta Gerçekçiliği Çalışmanın Yararları
Sanatta gerçekçiliği incelemenin birçok faydası vardır. Bunlar şunları ihtiva eder:
- Sanatın tarihini ve zamanla iyi mi geliştiğini öğrenmek.
- Realist sanatçıların kullandığı değişik teknik ve stilleri tahmin etmek.
- Günlük hayatın güzelliklerine karşı bir takdir geliştirmek.
- İnsanlık durumunu daha iyi tahmin etmek.
- Eleştirel düşünme ve deney becerilerinin geliştirilmesi.
Sanatta gerçekçiliği inceleyerek çevrenizdeki dünya hakkındaki informasyon edinebilir ve günlük yaşamın güzelliğine karşı daha derin bir takdir duygusu kazanabilirsiniz.
Sanatta Gerçekçiliğe Yönelik Eleştiriler
Gerçekçilik, birtakım eleştirmenlerin bunaltan ve hayal gücünden mahrum bulunduğunu iddia etmiş olduğu günlük sahneleri tasvir etmeye odaklanması sebebiyle eleştirilmiştir. Ötekiler gerçekçiliğin oldukça nesnel bulunduğunu ve sanatçının subjektif deneyimini yakalamada başarısız bulunduğunu savunmuştur. Ek olarak, birtakım eleştirmenler gerçekçiliğin apolitik bulunduğunu ve günün sosyal ve politik problemlerini ele almadığını savunmuştur.
Bu eleştirilere karşın gerçekçilik popüler ve etken bir sanat hareketi olmaya devam ediyor. Günlük sahneleri tasvir etmeye odaklanması, sanatı daha geniş bir kesime daha erişilebilir hale getirmeye destek oldu ve nesnel yaklaşımı, çağdaş dünyanın değişen toplumsal ve politik manzarasını belgelemesine imkan tanıdı.
IX.
Gerçekçilik, sanat zamanı üstünde derin bir tesir bırakmış mühim bir sanat akımıdır. Gündelik ve basit olanı kutlayan bir akımdır ve tarihin en ikonik sanat eserlerinden kimilerini üretmiştir. Gerçekçilik, bugün hala geçerliliğini sakınan bir akımdır ve sanatçılara ve sanatseverlere esin vermeye devam etmektedir.
Sanatta gerçekçilik nelerdir?
Gerçekçilik, 19. yüzyılda Avrupa'da ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Günlük sahneleri ve nesneleri realist bir halde tasvir etmeye odaklanmasıyla karakterize edilir.
Sanatta gerçekçiliğin değişik türleri nedir?
Sanatta gerçekçiliğin pek oldukça değişik türü vardır, bunlardan bazıları şunlardır:
- Toplumsal gerçekçilik
- Doğacılık
- Esrarengiz gerçekçilik
- Fotogerçekçilik
Sanatta gerçekçiliğin özellikleri nedir?
Sanatta gerçekçiliğin özellikleri şunlardır:
- Günlük sahneleri ve nesneleri tasvir etmeye odaklanma
- Doğru ve detaylı bir temsilin kullanması
- İdealleştirme yahut romantikleştirmenin eksikliği
0 Yorum